محققان دو آنتی بادی را از خون افراد شفا یافته از کووید-19 جدا کرده اند که تمام سویه های شناخته شده ی کووید-19 از جمله سویه های دلتا و اومیکرونرا با کارایی تا 95 درصد خنثی می کنند.

آنها گفتند: درمان هدفمند با آنتی‌بادی‌ها و تحویل آن‌ها به بدن در غلظت‌های بالا ممکن است به‌عنوان یک جایگزین مؤثر برای واکسن‌ها، به‌ویژه برای جمعیت‌های در معرض خطر و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، عمل کند. با استفاده از این آنتی‌بادیها، این احتمال وجود دارد که نیاز به ارائه واکسن‌های تقویت‌کننده ی مکرر برای کل جمعیت هر بار که یک سویه ی جدید ظاهر می‌شود، از بین برود.

این تحقیق توسط دکتر ناتالیا فروند و دانشجویان دکتری مایکل مور و روفان لی از گروه میکروبیولوژی بالینی و ایمونولوژی در دانشکده پزشکی ساکلر رهبری و با همکاری دکتر بن کروکر از دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو انجام شد. پروفسور Ye Xiang از دانشگاه Tsinghua در پکن، و پروفسورMeital Gal-Tanamy  و دکتر  Moshe Dessau از دانشگاه Bar-Ilan نیز در این مطالعه شرکت کردند. این مطالعه در مجله Nature Communications Biology منتشر شده است.

مطالعه ی حاضر ادامه یک مطالعه اولیه ای است که در اکتبر 2020 و در اوج بحران COVID-19 انجام شد. در آن زمان، دکتر فروند و همکارانش تمام سلول های B سیستم ایمنی را از خون افرادی که از سویه اصلی کووید بهبود یافته بودند، توالی یابی کردند و 9 آنتی بادی را که بیماران تولید کرده بودند، جدا کردند. اکنون محققان دریافتند که برخی از این آنتی‌بادی‌ها در خنثی کردن انواع جدید کروناویروس، یعنی سویه ی دلتا و اومیکرون، بسیار مؤثر هستند.

دکتر فروند گفت: در مطالعه قبلی نشان دادیم که آنتی بادی های مختلفی که در پاسخ به عفونت با ویروس اصلی تشکیل می شوند، علیه مکان های مختلف ویروس هدایت می شوند. موثرترین آنتی بادی ها آنهایی بودند که به پروتئین «اسپایک» ویروس، که به گیرنده ی سلولی ACE2 متصل می شود، باند می شدند. البته ما تنها کسی نبودیم که این آنتی بادی ها را جدا کردیم و سیستم بهداشت جهانی تا زمان ورود انواع مختلف ویروس کرونا از آنها استفاده گسترده ای کرد که در واقع بیشتر آن آنتی بادی ها را بی مصرف کرد.

در مطالعه حاضر، ما ثابت کردیم که دو آنتی بادی دیگر به نامهای TAU-1109  و  TAU-2310، به پروتئین اسپایک ویروسی در ناحیه ای متفاوت از منطقه ای که تا به حال بیشتر آنتی بادی ها در آنجا متمرکز شده بودند(بهمین دلیل هم کمتر در خنثی کردن سویه اصلی موثر بودند)، متصل می شوند. در واقع ما اکنون متوجه شدیم که این دو آنتی بادی در خنثی کردن انواع دلتا و اومیکرون بسیار موثر هستند. با توجه به یافته های ما، اثربخشی اولین آنتی بادی یعنی TAU-1109، در خنثی کردن سویه اومیکرون 92 درصد و در خنثی کردن سویه ی دلتا، 90 درصداست. آنتی بادی دوم یعنی TAU-2310، در خنثی کردن سویه ی اومیکرون دارای کارایی 84 درصدی است و سویه ی دلتا را با اثربخشی 97 درصدی خنثی می کند.

به گفته ی دکتر فروند، اثربخشی شگفت‌انگیز این آنتی‌بادی‌ها ممکن است به تکامل ویروس مربوط باشد: عفونت زایی ویروس با پیدایش هر سویه ی جدید افزایش می‌یابد، زیرا هر بار، توالی اسید آمینه ی بخشی از پروتئین اسپایک که به گیرنده ACE2 متصل می شود را تغییر می‌دهد و در نتیجه عفونت زایی آن را افزایش می دهد و در عین حال از آنتی بادی های طبیعی که پس از واکسیناسیون ایجاد می شوند، فرار می کند. در مقابل، آنتی بادی‌های TAU-1109 و TAU-2310 به محل اتصال گیرنده ACE2 متصل نمی‌شوند، بلکه به ناحیه دیگری از پروتئین اسپایک متصل می‌شوند: ناحیه‌ای از اسپایک ویروسی که به دلایلی جهش‌های زیادی را متحمل نمی‌شود و بنابراین در خنثی کردن انواع بیشتری از این ویروس موثر هستند. این یافته‌ها زمانی پدیدار شدند که ما تمام سویه‌های شناخته شده ی کووید را تا به امروز آزمایش کردیم.

این دو آنتی بادی که در آزمایشگاه دکتر فروند شبیه‌سازی شده‌اند، برای بررسی اثربخشی آن‌ها در برابر ویروس‌های زنده در کشت‌های آزمایشگاهی به دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو و برای بررسی اثربخشی آن‌ها در برابر شبه‌ویروس‌ها در آزمایشگاه‌های دانشکده پزشکی دانشگاه بار-ایلان در جلیل ارسال شدند که نتایج در هر دو آزمون یکسان و به یک اندازه دلگرم کننده بود.

دکتر فروند گفت: من معتقدم که آنتی‌بادی‌ها می‌توانند انقلابی واقعی در مبارزه با کووید-19 ایجاد کنند، ما باید به همه‌گیری کووید-19 در مقایسه با شیوع بیماری‌های قبلی که نوع بشر شاهد آن بوده است، نگاه کنیم. افرادی که در بدو تولد علیه آبله واکسینه شده اند و امروز 50 ساله هستند، هنوز آنتی بادی دارند، بنابراین احتمالاً حداقل تا حدی از ویروس آبله میمون که اخیراً با آن مواجه شده ایم، محافظت می شوند.متاسفانه این موضوع در مورد کرونا صادق نیست. به دلایلی که هنوز به طور کامل نمی‌دانیم، سطح آنتی‌بادی‌ها علیه کووید-19 پس از سه ماه به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد، به همین دلیل است که می‌بینیم افراد حتی پس از سه بار واکسینه شدن، بارها و بارها به این عفونت مبتلا می‌شوند. از نظر ما، درمان هدفمند با آنتی‌بادی‌ها و تحویل آن‌ها به بدن در غلظت‌های بالا می‌تواند به عنوان یک جایگزین مؤثر برای واکسن های تقویت‌کننده‌های مکرر، به‌ویژه برای جمعیت‌های در معرض خطر و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، عمل کند. عفونت کووید-19 می تواند باعث بیماری جدی شود و ما می دانیم که ارائه آنتی بادی در روزهای اول پس از عفونت می تواند از گسترش ویروس جلوگیری کند. بنابراین ممکن است که با استفاده از درمان موثر با آنتی بادی، هر بار که با یک سویه ی جدید روبرو می شویم، مجبور نباشیم واکسیناسیون با دوزهای تقویت کننده را برای کل جمعیت انجام دهیم.

منبع:

https://innovationtoronto.com/2022/09/breakthrough-antibodies-that-may-make-coronavirus-vaccines-unnecessary/